دلایل درنظر گرفتن بهره برای ذخایر توسط فدرال رزرو

دلایل درنظر گرفتن بهره برای ذخایر توسط فدرال رزرو

از جمله دلایل ذکر شده برای این اقدام، کاهش هزینه فرصت نگهداری ذخایر است. چرا که بانک­ها می­توانند با اعطای وام از محل ذخایر آزاد خود، بهره بدست آورند. نگهداری پول به صورت ذخایر بدان معناست که از عایدی بهره­ای حاصل از وام چشم پوشی شده است. با پرداخت بهره به ذخایر، این هزینه تا حد قابل توجهی کاهش می­یابد. از آن­جا که ذخایر تعیین کننده­ی پایه پولی است، کنترل نوسانات ذخایر به دنبال پرداخت بهره، نوسانات پایه پولی را کاهش داده و موجب کنترل بیشتر عرضه پول می­شود. علاوه بر آن، ارتباط میزان ذخایر بانک­ها و وجوه فدرال موجب می­گردد با کنترل نوسانات ذخایر، نوسانات نرخ وجوه فدرال نیز کاهش ­یابد.

در دوران بحران (2009-2007) لازم بود فدرال با تأمین نقدینگی از طریق تسهیلات وام دهی، خسارت­ های بحران­های مالی را محدود نماید. افزایش این تسهیلات با افزایش پایه پولی و عرضه پول و کاهش نرخ وجوه فدرال همراه بود. چرا که با این کار ذخایر بانک­ها افزایش می­یابند. در این شرایط فدرال رزرو می­تواند با فروش اوراق بهادار، نقدینگی را کاهش داده و عرضه پول و نرخ وجوه فدرال را در سطح قبلی خود نگه دارد. فروش بیش از حد اوراق بهادار نیز میزان دارایی­های فدرال رزرو را کاهش داده و ترازنامه این بانک را از حالت تعادل خارج می­کند. همچنین، توان وام دهی فدرال را کاهش می­دهد. با پرداخت بهره به ذخایر به حل این مشکل کمک می­کند. چرا که با این کار، ذخایر حفظ شده و ترازنامه به تعادل بر می­گردد. علاوه بر آن، گسترش وام­دهی فدرال موجب گسترش عرضه پول نمی­شود. چرا که عملیات بازار باز نقدینگی ایجاد شده را کنترل خواهد کرد. علاوه بر آن، بهره­ی دریافتی، نیاز بانک­ها به تسهیلات و نقدینگی را کاهش می­دهد.